To jest typowy przykład filmu, którego opis absolutnie nie przystaje do obrazu -
jest emanacją zamierzeń, których nie udało się niestety zrealizować.

Film jest kiepski, bardzo kiepski - reżyser zapraszając na premierę zapowiada
wkroczenie do ciemnego labiryntu, po którym krążąc zadamy sobie różne pytania -
np. co jest prawdą? może tylko nasze emocje są prawdziwe?
Zapowiadał także smaczki dla tych, którzy lubią zagadki...
Niestety - jedyne pytanie, które zadawałam sobie zagłębiając się w ten obraz
brzmiało "kiedy koniec"? Poza obrazem - zaiste mrocznym, z jakimś klimatem -
film nic nam nie oferuje. Emocji - brak. Dialogi - lepiej przemilczeć. Zagadki -
dla mnie zagadką jest dlaczego Niewolski uważa, że widzowie oglądając film po
raz n-ty będą w nim odnajdywać nowe wątki, nowe szczegóły układanki...Skąd to
śmiałe przypuszczenie, że ktokolwiek zdecyduje się na ponowne otwieranie
szuflady, o której już raz dowiedział się, że jest pusta?

Jeszcze o rolach - wszechobecność niezłego bądź co bądź Chyry zaczyna irytować -
ale cóż, on się sprawdza w kontakcie z lekką psychodelią, pewnie reżyser wolał
nie eksperymentować...Magda Cielecka - szkoda, że dostała rolę w której
właściwie "wystarczy być"...Pozostali - grają to co mają do zagrania - w sumie
niewiele.

Niewolski w drodze do Hollywood? Żart równie kiepski jak ten obraz.
Nie udawajmy, że cesarz ma na sobie jakieś szatki, bo jest golusieńki
tylko "klimatycznie" oświetlony :)